Pappen en nathouden

Pappen en nathouden

  • Bericht auteur:
  • Berichtcategorie:Nieuws

ER IS GEEN TOUW vast te knopen aan het overheidshandelen bij aanpak van de Covid-19-pandemie. De volledige hebi over niet naleven van protocollen wordt gezet op de samenleving, terwijl de overheid niet aan zelfcorrectie doet, behalve onophoudelijk sorry zeggen wanneer dezelfde overheid de regels overtreedt. Die houding maakt haar zwak bij het nemen van maatregelen tegen burgers die regels overtreden. Protesten die bij het minste vermoeden dat er met twee maten wordt gemeten losbarsten, zijn dan ook begrijpelijk. Die inconsequentie houdt in dat de ene een hele koe mag stelen en de andere niet eens over de schutting mag kijken.

Als blijkt dat alles wat nodig is om de samenleving te bereiken en bewust te maken van de noodzaak tot het naleven van veiligheidsregels wordt gedaan, en deze door onverantwoordelijken naast zich wordt neergelegd, dan is er geen pardon mogelijk. Maar het gelijkheidsbeginsel kan pas recht worden gedaan wanneer overheidsfunctionarissen of politieke figuren die zich schuldig maken aan overtreding van de Covid-19-veiligheidsmaatregelen worden bestraft. Daarnaast is de overheid er om perspectieven te geven en zich niet enkel te verschuilen achter tekortkomingen van burgers, want als men begint op te sommen wat de overheid nalaat te doen, is men morgen nog niet klaar.

Kleine, middelgrote en grote bedrijven zijn geraakt door de coronapandemie maar krijgen niet de nodige ondersteuning om te overleven. Als er crisisbeheersing bestaat heeft die weinig of geen betrekking op het bedrijfsleven en andere sectoren. Incentives blijven uit en de koers springt de pan uit, zonder dat deze onder controle wordt gebracht, terwijl tijdens de verkiezingscampagne hoog van de toren werd geblazen dat de koers verlaagd zou worden. Wat een volksverlakkerij! Het overheidsbeleid is hoofdzakelijk gericht op pappen en nathouden. De Covid-19-communicatie moet op een zinvolle manier worden onderhouden met de gemeenschap, want na bijkans een jaar ervaring moet het raar zijn dat er iemand in Suriname rondloopt die de maatregelen niet kent: handen wassen, geen handen schudden, mond-/neuskapje op, twee meter afstand houden.